Vele zeeën had het schip bevaren. Geteisterd door huizehoge golven en uitgebeten door zeezout vervolgde het zijn weg. Dit mocht echter niet eeuwig duren. Op een dag brak een storm het schip in tweeën. Het schip zonk naar de bodem en zwolg de bemanning met zich mee. Deze ondergang betekende echter niet het einde van het leven rondom het schip. Al snel werd het wrak bewoond door koralen, algen en vissen. Dit kleurijke schouwspel blijft normaal voor de mens verborgen in de donkere diepte.

Nu, voor deze ene keer tijdens het bloemencorso van Beltrum, stijgt het weer boven.