Gebouwd van 1970 t/m 2023

Het verhaal van de wagenbouwgroep Klunt begint in 1966 met de zoons van Herman te Veluwe, bijgenaamd Klunt. Met de kermis wordt door de jongens afgesproken om het jaar erop een klein wagentje te bouwen. De bouw van het wagentje met de titel batman, neemt uiteindelijk twee dagen in beslag en kost twee kisten bloemen. De jongens van Herman van de Klunt hebben de smaak te pakken en bouwen de jaren erop door. Ze doen het prima, ziet ook meester Jansen. Hij spoort ze met de kermis van 1969 aan om een grote wagen te bouwen. De jongens pakken de handschoen op. Ze richten de wagenbouwgroep Klunt op en besluiten om het jaar erop een grote wagen te bouwen.

Groepshistorie

Enkele weken voor de kermis van 1970 begint het allemaal voor de kersverse bouwers van de groep Klunt. In de schöppe van boerderij Klunt in het hart van Beltrum wordt door vader Herman, zijn zoons Rudy en Johnny, Bennie Hoffman, Henkie Grave en Harrie Klein Gunnewiek (bijnaam Hosté) de eerste wagen gebouwd. De bouw van de eerste wagen smaakt duidelijk naar meer; de jaren erna rijdt Klunt elk jaar met één en soms zelfs twee wagens mee in de optocht die op de eerste zondag van september door Beltrum trekt. Het loopt lekker bij de wagenbouwers van de Klunt. Tot in de jaren tachtig de klad er in komt. Het voortbestaan van de wagenbouwgroep hangt even aan zijden draadje omdat het aantal bouwers ras terug loopt. Veel wagenbouwers hebben een jong gezin en daardoor te weinig tijd om fanatiek aan de corsowagen te kunnen bouwen. De groep slaat zich door de moeilijke periode. Nadat zich in de jaren negentig een groep jongeren bij de Klunt meldt, gaat het weer bergopwaarts. Klunt groeit voorspoedig uit tot een stabiele wagenbouwgroep met 24 vaste bouwers en veel jong talent. De omvangrijke vaste groep krijgt in het laatste weekend steevast ondersteuning van een arsenaal aan kontjesknijp- en plaktalent. Dan lopen er op het erf van de familie Te Veluwe zestig tot zeventig mensen rond.

Vader Herman te Veluwe en zijn zoons zijn jarenlang de drijvende krachten achter wagenbouwgroep Klunt. Ze zijn zo begaan met de wagenbouw dat er belangeloos op het erf mag worden gebouwd en er zelfs ruimtes vrij voor worden gemaakt. Als het boerenbedrijf van Te Veluwe in de jaren zeventig verhuist van de kern van Beltrum naar de Peppelendijk in het buitengebied, kan ook hier worden gebouwd. De bouw begint in een tent die tussen twee schuren wordt opgezet. Al snel verkassen de wagenbouwers naar één van de schuren op het erf. Na een paar jaar werd de ruimte te klein of de wagens te groot. Er is zelfs een jaar geweest dat de wagen niet meer naar buiten kon en er een stuk houten gevel uitgezaagd werd, waar daarna een luik in is gemaakt. De liefde van de familie Te Veluwe voor de wagenbouw én de liefde van de wagenbouwers voor de familie bereikt in 1979 een absoluut hoogtepunt: dan wordt er door de wagenbouwers op het erf een schuur speciaal voor de wagenbouw neergezet. Vader Herman staat er echter op dat hij de stenen betaalt! De wagenbouwers van de Klunt veroveren in de loop der jaren tal van prijzen. De jury waardeert de Klunt-creaties regelmatig hoog. Daarnaast weet ook het publiek de Klunt-wagens op waarde te schatten. Om de vele prijzen een mooie plek te geven, maakt Herman te Veluwe midden jaren negentig een prijzenkast. De kast wordt volledig met de hand gemaakt, ingegraveerd en voorzien van veel krullen. De goedgevulde kast krijgt een plekje bij Herman en zijn vrouw Trees in de woonkamer. Wanneer Herman overlijdt en Trees verhuist naar bejaardenhuis De Hassinkhof, krijgt de kast een bijzondere plek; in de kantine van de wagenbouwers. Helaas passen alle bekers er niet meer in…

In de beginjaren neemt de bouw van de corsowagen enkele dagen in beslag. De dagen worden weken en de weken maanden. Inmiddels zijn de mannen en vrouwen van de groep het hele jaar met de wagen bezig. Niet alleen de bouwtijd verandert, ook het materiaalgebruik. De eerste jaren wordt gebouwd met hout en worden de bloemen gespijkerd. Ook werd er een jaar gebouwd met gips en jute. Tegenwoordig wordt ook bij de Klunt aanzienlijk lichter gebouwd; de wagen wordt nu van ijzer en hout gemaakt. De productie is in handen van drie groepen: de houtboeren, de ijzerboeren en de prutjeboer(inn)en. Het weekend voor de kermis moet de wagen helemaal af zijn. De maandag erop worden de verschillende onderdelen van de wagen op de wagen gemonteerd, om te zien of alles past. Vanaf 2005 worden er ook gedeeltes van de wagen geschilderd. In het laatste weekend wordt dan op bijna de gehele wagen de bloemen met nietjes vastgemaakt. In 1978 werd er voor het eerst geëxperimenteerd met een compressor en niethamers. Bij hun wagenbouw gaan de bouwers niet over één nacht ijs. Om een goed ontwerp te kunnen maken, wordt overal informatie aangevraagd. De laatste jaren wordt er door een kleine groep in de winter een maquete gemaakt en andere voorbereidingen gedaan. Dit werd voor die tijd nooit gedaan. Zo heel langzamerhand is de groep een heel jaar bezig met de voorbereidingen voor de volgende wagen. Ook verbouwde de groep elk jaar een deel van de dahlia’s welke ze nodig hadden zelf. Het eerste veld was bij Herman te Veluwe. Daarna werden de dahlia’s verbouwd bij Harrie klein Gunnewiek (Hoste), de Blenke (Johnny te Veluwe), Koerboom (Stoverink/Wolterink), Haukat (te Woerd), Wielakker (Kleinen Willem/ Sliepkop), Gebbink (Heezen), en nu bij Klunt aan de Peppelendijk.

De bouwers van de groep Klunt willen presteren, maar vergeten de gezelligheid niet. Na een avond bouwen zorgen samen een flesje bier drinken, een hapje eten en dom drammen voor een extra dimensie bij de wagenbouw. Dan komen ook de sterke verhalen boven. Zoals het verhaal over Herman te Veluwe die absoluut niet wilde dat de appelboom op het erf zou worden gekapt omdat de wagen dan beter naar buiten zou kunnen. Elk jaar werden er een paar takken afgezaagd, totdat er een zielig boompje restte. Toen de wagen écht niet meer naar buiten kon, bedacht Herman zich geen moment, pakte de kettingzaag en haalde de boom om. Herman was een wagenbouwer in hart en nieren.

Eind 2023 hebben de wagenbouwgroepen ‘Klunt’ en ‘The Rising Hoop’ besloten om samen verder te gaan onder de naam ‘The Rising Klunt’.